Για αρκετά χρόνια, οι κάτοικοι της περιοχής παραπονιόντουσαν για σμήνη από σκνίπες κοντά στο Loch Ney: μερικές φορές έμοιαζε με καπνό από φωτιά. Η απότομη εξαφάνιση των εντόμων αποκάλυψε το πρόβλημα της ρύπανσης του υδάτινου σώματος.
Το Loch Ney είναι υπεύθυνο για την παροχή του 40% του πόσιμου νερού της Βόρειας Ιρλανδίας και αποτελεί επίσης καταφύγιο για ενδημικά είδη. Είναι το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό υδάτινο σώμα στο οποίο αλιεύονται χέλια. Η μείωση των μυγών θα έχει αναπόφευκτα αντίκτυπο στον πληθυσμό των βατράχων και των ψαριών που ζουν στη λίμνη. Τα χωροκατακτητικά είδη την προσβάλλουν με ταχείς ρυθμούς, διαταράσσοντας το οικολογικό σύστημα. Ο αριθμός των εμπορικών καταδυτικών παπιών μειώθηκε από 100.000 σε 20.000 πριν από περίπου 10 χρόνια.
